Belevenissen en Ervaringen

Genoeg van mijn dominante baas. De vrouw die als thema koos: leren omgaan met haar dominante baas.

Terwijl ze in het veld stond bij de dieren gebeurde er eigenlijk niets. De dieren waren zeer afwachtend. Bijna was de tijd voorbij en zo uit het niets sprong een ezel op een andere ezel: paringsgedrag. Vlak voor haar neus. Dus van betekenis. We hoefden onze vraag niet stellen want ze begon met stampvoeten en riep dat ze het daar niet over had willen hebben en nu gebeurde het toch weer. Lang verhaal, kort: ooit was haar man haar ontrouw geweest en dit had zij per toeval ontdekt. Hij had spijt, zei dat hij van haar hield en dat het nooit meer zou gebeuren. Zand erover. Niet meer over praten. Nooit meer. Deze dominantie triggerde haar jaren later in het gedrag van haar baas.

Ze zag ineens in dat ze niet moest leren omgaan met de dominantie van haar baas maar dat deze brok uit het verleden de angel was in de pijn die ze nu weer tegenkwam.

Passieve medewerkers. De ondernemer die een moeizame samenwerking ondervond met zijn personeel. Toen hij het veld met de dieren binnen kwam, gingen ze bijna allemaal liggen. Wij schrokken van dit beeld: Ooooh nee, wat is dit? Hebben ze wat verkeerds gegeten?

Toen onze cliënt dit beeld meteen herkende, ontspanden wij meteen. Er was niets aan de hand met de dieren, dit gedrag was precies wat hij tegenkwam in zijn bedrijf: een overweldigende passiviteit. Maar daar in de verte zag hij een rustig beeld, buiten het hek. Voor hem buiten zijn bedrijf. Dit zou hij nooit opgemerkt hebben als de dieren niet waren gaan liggen. Hij had de sleutel van de oplossing gezien en gevonden.

Ik zit klem. De vrouw stapt het veld in. De dieren zetten haar klem. Ze staat met de rug tegen het hek, dieren erom heen. Ze vond het een fijne belangstelling. Voelde zich zelfs gezien en gewaardeerd. Dat het ook verstikkend was voelde ze pas later. Als begeleiders moedigden we haar aan iets te doen, een beweging in te zetten i.p.v. dit te  verdragen. Ze besefte eerder niet dat ze een keuze kon maken. Ertussen uit stappen viel haar eigenlijk best mee en weten dat je altijd een keuze hebt gaf haar ruimte.

Onzichtbaar. Waar wil je naar kijken, was onze openingsvraag. Naar liefde, werk en gehoord worden!

De dieren doen hun ‘ding’ terwijl zij in het veld staat. Ze wordt eigenlijk niet zo opgemerkt. De plek die ze kiest in het veld voelt voor ons geïsoleerd, voor haar biedt deze plek juist afstand en overzicht. Maar ze voelt ook dat ze geen deel uit te maakt van het geheel. We nodigen haar uit om van positie te veranderen. En hierdoor realiseert ze zich dat ruimte voelen wel een ‘dingetje’ is. Na een verkenning door de wei valt haar op dat het best lukt om ergens een plek te vinden waar ze wel opgemerkt wordt en toch ook ruimte ervaart maar toch ook kwetsbaar voelt. Deze herkenning en erkenning brengt dynamiek op gang in de kudde. Paarden en ezels lopen rustig door elkaar, komen bij haar langs en gaan ook weer hun gang. Ze voelt zich gezien en heeft gemerkt dat je door kwetsbaar durven zijn fijne ervaringen van toenadering en erbij horen kunt opdoen.

Spontane familie opstelling. Deze sessie is alweer even geleden. De vraag van de cliënte weten we niet meer precies maar het beeld dat ontstond zodra zij de weide binnen kwam zullen we nooit vergeten. Zij herkende meteen het gezin waarin ze was opgegroeid: vader en moeder waren afwezig door hun werk, zij stond altijd tussen ouders en haar broertje en zusje in. Door deze opstelling leek haar themavraag geen prioriteit meer te hebben. We gingen verder in op dit beeld en haar plek in het gezin. En hoe mooi is het dan dat haar oorspronkelijke vraag helemaal en alles met deze ‘opstelling’ te maken had.  

Vaak kunnen wij mensen een themavraag formuleren maar ‘vinden’ de dieren dat iets anders eerst of meer aandacht nodig heeft. Daar kunnen we alleen maar voor buigen.

 De Kracht van Kuddekracht

Het werk met Kuddekracht is echt. Authentiek en Instinctief. Alles is echt. Echt alles.

Dieren zijn geen robots. In onze wei vind je geen AI, wel veel IA.

In deze digitale tijd hebben wij moeite met onderscheiden wat waar is en niet waar, wat echt is en wat is nep.

Dieren hebben voelsprieten of zintuigen voor echtheid. Zij reageren puur en zien je zoals je nu bent. Zonder ego, merkkleding of status. Daardoor kunnen ze doordringen tot die diepere laag waar je antwoorden kunt vinden. En geven ze je de respons die je als waar en belangrijk zult herkennen om vanuit je kracht keuzes te maken, je eigen pad weer te gaan volgen. Nieuwe weides ontdekken met weer vers, sappig, groen gras. Verfrissend!

Nieuwsgierig geworden naar de boodschap die onze dieren voor jou hebben?

Neem contact op voor info en mogelijkheden.