Om stil van te worden

Om stil van te worden... écht doodstil! We werken al lang met ezels maar zo (zie de foto) hebben we ze er nog nooit bij zien liggen en staan. Een tableau-vivant dat we niet snel zullen vergeten.

In onze sessies met ezels werken wij als co-coach - de ezels zijn de echte coach - met de beelden die de dieren ons presenteren in hun reactie op de cliënt. Samen met de cliënt formuleren we eerst zorgvuldig de werkvraag. Met deze vraag in het bewustzijn stapt de cliënt dan de kudde binnen. De energie die zij/hij meebrengt zorgt voor de actie/reactie van de ezels.

Ook voor ons als co-coaches is het steeds weer boeiend om de interactie te zien. Maar toen ze dít lieten zien, vielen zelfs onze monden open van verbazing. De cliënt herkende direct het gezin waarin zij als kind is opgegroeid. Haar herinnering bracht zij als volgt onder woorden: “Mijn vader en moeder waren eigenlijk altijd afwezig door hun werk op de zaak. Mijn jongere broertjes hadden nergens last van en trokken zich ook nergens wat van aan. Ik stond tussen hen en mijn ouders in, zij maakten mij verantwoordelijk voor het welzijn van mijn broertjes.”

Veel herkenning dus, maar om dat in dit geval ‘een feest’ te noemen... Een alleszeggend beeld wat haar direct tot de conclusie bracht: “Dit klopt zo niet,” zei ze resoluut. “Dáárom voel ik me zeker altijd zo snel verantwoordelijk, vind ik dat ik altijd alles moet oplossen, voel ik me snel schuldig en werk ik zo hard ……en daarom zit ik nu zeker met deze burn-out. Ik wil het anders doen!”

Wat de ezels onverhuld laten zien, betekent direct iets persoonlijks voor de cliënt met wie we werken. Geen eindeloze vraaggesprekken, weinig woorden. Ooit zei een cliënt heel treffend: “Ezels nemen geen omweg, zij volgen meteen de weg naar je hart.” Daarvan is deze sessie een sprekend voorbeeld. Wat in héél korte tijd gebeurt, is: herkenning, erkenning en de wens om ‘het’ anders te doen.

Wat op de foto staat, gebeurde vrijwel aan het begin van de sessie. Zodra ‘het’ gezien is, komt er weer beweging bij de dieren; ze staan op, zoeken een andere plek, gapen of smakken een beetje. Hierna kan de sessie op een andere laag verder gaan. In deze casus hebben we een oefensetting geboden die met ‘het anders willen gaan doen’ te maken had. Zo ontstaat er een verlangen voor daadwerkelijke, diepgaande veranderingen van binnenuit die blijvend kunnen zijn.

In elk geval staat dit beeld op haar netvlies gebrand en zal het een sterke metafoor zijn in toekomstige situaties die raken aan het thema ‘verantwoordelijkheden’. Door deze her-innering zal zij bewuster een keuze kunnen maken, in plaats van automatisch te reageren vanuit het oude patroon. En ook dat is iets om stil van te worden...

Inge Op Den Buijsch